A Volta a Galicia: 1/ A placa por fóra
Viernes, 30 de Abril, 2010
A placa por dentro
Chamaron á porta como pra tirala. Eran os científicos:
_¡Esperta, langrán! ¡Chegou a hora!
Xa mesquecera da cita que tiña con eles. Pedíranme que lles fixera de bulto no coche durante os oitenta días e as súas setenta e nove noites que van pasar Galicia abaixo, Galicia arriba.
_¡Xa estou, ho! ¿Por onde comezamos?
_Imos a Madrid _ dixo o director, que é un tipo moi seriote.
_¿A Madrid? ¡Pois si que é unha volta a Galicia ben ampla! ¿Ou é que xa é nosa a capital pola conta da débeda histórica?
Non me respostaron e horas despois estabamos diante da igrexa de San Ildefonso falando co párroco, Pedro Muñoz. Foramos aló pra tomarlle unhas imaxes á placa que lle puxeron ao edificio os do Centro Galego, xa que alí foi onde casan Rosalía e mais o Murguía.
O crego deixounos abraiados coa súa acollida:
_Deberían sacar a placa de onde está. Se veñen cuns albaneis, eu doulles permiso.
_¿Tanto lle amola ter na igrexa a placa da voda de Rosalía de Castro? _ dixemos todos ao tempo.
_¡Por todos os Anxos Custodios! ¡Non é iso! O que pasa é que as igrexas que eu coñezo teñen as placas por fóra: “Eiquí está soterrado Cervantes… Eiquí casou Lope de Vega…”, e nós témola por dentro. Daquela ninguén sabe se no templo houbo a voda de Rosalía, ou a Primeira Comuñón da Pardo Bazán. Se vostedes falasen con alguén da Xunta…
_Hoxe mesmo temos unha xuntanza con Xosé Ramón Ónega, que é o director, delegado, embaixador… de Galicia, e perda coidado que llo diremos.
_Unha cousa máis. Hai meses rodaron na praza unha película e puxeron no centro un cruceiro de cartón-pedra. ¡Tiñan que ver o ben que prestaba! Se cadra por un pouco máis… ¡fan o cruceiro e todo!
Aquí quere don Pedro que lle poñan un cruceiro e máis a placa de Rosalía