Santo Tomás Becket, en plan rei de bastos

De novo por terras pontevedresas, o equipo cae de chope sobre Caldas de Reis. Os científicos falan da próxima visita e eu entendo que imos ver a casa do autor de “volverán las oscuras golondrinas”, pero logo xa me aclaran que non é Gustavo Adolfo, senón Tomás, e que non é Bécquer, senón Becket, que aínda que sexa parecido, non é o mesmo.

A parroquia do santo Tomás Becket é a única de Galicia que está dedicada a este santo inglés, arcebispo de Canterbury e víctima dunha conxura de catro cortesáns do rei Enrique II que lle dan matarile dentro da súa propia catedral.

O párroco, Juan Carlos García Barral, está encantado de que o santo interese aos científicos e préstase como cicerone da igrexa.

_¿E certo que Tomás Becket estivo en Caldas unha noite cando facía o camiño de Santiago desde Portugal? _ interroga a don Juan Carlos un dos científicos máis novos do grupo.

Antes de que fale o crego, interveño eu pra quitarlle ferro á pregunta:

_Desculpe ao rapaz, pero é que a mocidade quere saber as cousas de súpeto; chegar e encher. Non se dá de conta que iso do Becket hai que investigalo paseniño ata averiguar se é Becket, ou é Beckham.

_Non _ di o abade _, a min paréceme moi ben que a xente queira saber as cousas. O malo é cando non hai seguridade pra contestar.

_O que si é certo _ di o historiador _, é que hai seis séculos o escritor Geoffrey Chaucer pon en boca dos peregrinos de Becket os seus contos eróticos de Canterbury. E o Camiño de Santiago aínda non os ten.

_Non os terá escritos, pero feitos… perda vostede coidado que os peregrinos de Compostela son tan rebuldeiros coma os de Canterbury, ¡ou máis! _ esaxerei para pechar as comparanzas.

A igrexa de Caldas, collida de perfil

Esta entrada se publicó el Sábado, 29 de Mayo , 2010 a las 17:06 pm y está clasificada en General. Puedes seguir las respuestas a través de el feed RSS 2.0. Puedes dejar una respuesta, o trackback desde tu sitio.